Home Webboard ArticlesKnowledges  

ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 120 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:
ใส่รูปในกระทู้ คลิก >>
Verification:
ธงชาติไทยมีกี่สี ตอบเป็นเลขอารบิก:

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: whitemare
« เมื่อ: 30, ตุลาคม 2011, 08:28:56 AM »

 
ขอบพระคุณ คุณUnclEo  คุณเซียวเหล่งนึ่งฯ และทีมงานฯ  รวมถึง ผู้มีจิตอาสาทุกท่าน

บ้านผม ที่บางบัวทอง จมน้ำไปแล้ว
โชคดีที่ไม่ประมาท พี่สาว กับคุณแม่ผม แล้วก็คุณป้า
อพยพกันมาก่อนที่น้ำจะท่วม 1 สัปดาห์..ก็เลยปลอดภัยดี

ตอนนี้ ก็กำลังลุ้นๆอยู่ว่า
บ้านที่ลาดพร้าว จะโดนมากมั๊ย (ตอนนี้ผมอยู่ที่บ้านลาดพร้าว)

เห็นพวกคุณ มีจิตอาสา ใจดีกันแบบนี้แล้วปลื้มใจ..

ก็เลยทำให้ตัวผมเอง เตรียมตัว ที่จะช่วยเหลือคนอื่นๆ แบบพวกคุณบ้าง


ขอให้ความดี คุ้มครองคนดีๆ อย่างพวกคุณ นะครับ

 :adore:
ข้อความโดย: เซียวเหล่งนึ่งฯ
« เมื่อ: 29, ตุลาคม 2011, 10:00:03 PM »

จากการที่เราได้ลงพื้นที่จริงในสี่วันที่ผ่านมา
ทำให้เราได้มองเห็นหลายอย่างได้ชัดเจนและกว้างมากขึ้น

ในแง่ของงานกู้ภัย ความสำคัญมีลำดับขั้น
1. อพยพ
2. ยังชีพ
3. กอบกู้ฟื้นฟู

อพยพต้องทำก่อนที่หัวน้ำจะมาถึง ชาวบ้านเมื่อไม่เห็นน้ำก็ประเมินสถาณการณ์ค่อนข้างต่ำ
คิดว่ากระสอบทรายคันดินที่ทำไว้จะเอาอยู่  ข้อนี้บอกได้เลยว่ามันเอาไม่อยู่จริงๆ
ทุกบ้านทุกอาคารที่เราเห็น ส่วนน้อยมากที่จะเอาอยู่ ต้องมีเครื่องสูบน้ำดีๆ ต้องทำที่กั้นอย่างแน่นหนา
มีแต่โรงพยาบาลหรือห้างร้านที่มีทุนจริงๆเท่านั้นที่เขากันอยู่ ส่วนบ้านช่องทั่วไปเรียกได้ว่าเอาเงินละลายน้ำก้ว่าได้

อุปสรรคสำคัญคือชาวบ้านไม่ยอมอพยพ แน่นอนว่าก็เกิดจากการห่วงบ้านช่องทรัพย์สิน
รวมถึงคาดไม่ถึงว่าระดับและความรุนแรงของน้ำจะมากมายถึงเพียงนี้ รถทหาร รถสิบล้อเอกชน เข้าพื้นที่เพื่ออพยพ
ถ้าการแจ้งเตือนมีประสิทธิภาพ การอพยพประสานงานจะมีประสิทธิผล ตัวอย่างชัดเจนคือจรัญสนิทวงศ์
แต่ถ้าการประชาสัมพันธ์ไม่ดีคนก็สวนเข้าเพื่อจะไปดูบ้านตัวเอง สับสนอลหม่านไม่รู้เหนือใต้  ตัวอย่างชัดเจนคือพื้นที่บางบัวทอง
รถมูลนิธิเรายังต้องรับและดูแลนำส่งเด็กหลงทางหนึงคน


เมื่อขั้นตอนอพยพเกิดการติดขัด ภาระจึงหนักสำหรับขั้นตอนที่สอง ไม่ว่าจะเป็นถุงยังชีพ หรือข้าวห่อ
ที่จะต้องทำเลี้ยงคน-นำส่ง-กระจายจุด เรียกว่าทำไม่จบไม่สิ้นก็ว่าได้
ยังไม่นับตามศูนย์พักพิงที่ยังมีหน่วยงานคอยช่วยเหลือ  

การยังชีพยิ่งนานวันก็จะยิ่งเป็นปัญหา ตัวอย่างเช่นแถบอยุธยา
ยิ่งน้ำขยายพื้นที่ ความช่วยเหลือก็ยิ่งเข้าได้ยาก  ทุกหน่วยจะเทกันไปที่ชายน้ำซะเป็นส่วนใหญ่
แถบบ้านกล้วย-ไทรน้อย ลาดปลาดุก บางบัวทอง ที่น้ำเข้ามาได้เกือบ 1 อาทิตย์
จากการสังเกตุจะเห็นกาชาด ทหาร และหน่วยงานเอกชนไม่กี่รายเท่านั้นที่เข้าถึงได้

- ถุงยังชีพ
ถ้าส่งถึงก็เป็นการต่ออายุปากท้องได้อีกหลายวัน
- ข้าวห่อ
จะเข้าถึงได้ก็ต้องใช้เรือ หรือรถสิบล้อเท่านั้น
ชาวบ้านยกมือสาธุ เขาว่าไม่ได้กินข้าวสุกดีๆอย่างนี้มาหลายวันแล้ว

น้ำจะทรงตัวอยู่นานนับเดือน
ใครช่วยได้ก็ควรช่วย ใครทุ่มได้ก็ควรทุ่ม  อย่ามองว่าเป็นเรื่องไกลตัว
ผู้ประสบภัยเมื่อหาจุดพักพิงได้ ก็ต้องย้อนมาช่วยเหลือตามกำลังความสามารถ  
กุศลอาสา ไม่ต้องรีดเร้น ของแบบนี้ออกมาจากเบื้องต้นแห่งมโนธรรมสำนึก
อย่าคิดว่าเราจนคงช่วยไม่ไหว
อย่าคิดว่าคนมีเงินจะไม่มีโอกาสขอความช่วยเหลือจากคนจน

เซียว-just
28/10/54
ณ ปากทางไทรน้อย
ข้อความโดย: เซียวเหล่งนึ่งฯ
« เมื่อ: 29, ตุลาคม 2011, 09:59:18 PM »
















22-23 สองวันนี้เป็นช่วงอพยพ
ทางเราก็เข้าช่วยไม่ได้มาก ยังระดมคน ระดมของจัดถุงยังชีพ
ตระเตรียมการทำครัวที่จะลงในพื้นที่ 

ขอบคุณน้องๆช่างภาพ ที่เข้าไปเก็บของแล้วบันทึกภาพมาให้
ข้อความโดย: เซียวเหล่งนึ่งฯ
« เมื่อ: 29, ตุลาคม 2011, 09:58:46 PM »













ข้อความโดย: เซียวเหล่งนึ่งฯ
« เมื่อ: 29, ตุลาคม 2011, 09:58:30 PM »



















ข้อความโดย: เซียวเหล่งนึ่งฯ
« เมื่อ: 29, ตุลาคม 2011, 09:58:13 PM »






















ข้อความโดย: เซียวเหล่งนึ่งฯ
« เมื่อ: 29, ตุลาคม 2011, 09:57:39 PM »

22-23/10/2554
เป็นช่วงที่หัวน้ำเข้ามาถึงนนทบุรี 
ทางฝั่งตัวเมือง อ.บางศรีเมืองก็รับน้ำจากเจ้าพระยาเข้าไปเต็มๆ
บางบัวทอง บางใหญ่ ก็รับน้ำทุ่งที่ผันมาจากปทุมธานี


ส่วนน้ำจากปทุมฯ อยุทธยา นครสวรรค์ มาจากไหน มาจากเขื่อนไหน
ใครปล่อยน้ำ ทำไมถึงปล่อย เวรกรรมหนักหนาครั้งนี้มาจากสาเหตุใด คงไม่พูด ณ ที่นี้
กระบวนการของกรรมไม่เคยสูญสลาย....


ภาพเซ็ตนี้ ถ่ายมาจากย่านบางคูลัด จะเห็นความสับสนวุ่นวาย
ส่วนหนึ่งเพราะความผิดพลาดจากการแจ้งเตือน
ส่วนหนึ่งก็มาจากความชะล่าใจของผู้อยู่อาศัยเอง
ใครจะคาดคิด อยู่มา 20 ปีน้ำไม่เคยท่วม  อยู่ๆจะท่วมก็มาทีเดียวถึงระดับอก ระดับคอ

จากคำบอกเล่า บางหมู่บ้านก็บริหารจัดการได้ดี มีการแจ้งเตือน แต่ก็ไม่ทันการณ์ เพราะน้ำเยอะ และมาเร็วมาก
บางหมู่บ้านก็บอกว่ากันอยู่แน่นอน  แต่ใครจะคาด ว่าน้ำจะมาสูงกว่าคันกั้นขนาดนี้


เรื่องที่น่ากังวล คือเรื่องจระเข้ และไฟดูด

จระเข้หลุดออกมานับร้อยตัว  หลุดมาจากไหน?
ที่กู้ภัยจับตายได้มีนับสิบ ตั้งแต่ 1-4 เมตร  แม้แต่ย่านวัดศรีประวัติ ตอนหัวน้ำมาถึงก็ยังจับตายได้ 1 ตัว
ความเห็นแก่ตัว การสร้างเวรสร้างกรรม ทำฟาร์มเพื่อเอาหนัง ถูกกฎหมายหรือไม่ ขึ้นทะเบียนหรือไม่

จากปากคนในพื้นที่ พฤกษา3 ไฟดูดเสียชีวิตไม่น้อยกว่า 20 คน
ก็คงหาคนมารับผิดชอบไม่ได้  ขนาดมีคนตาย ชาวบ้านก็ยังไม่อยากให้ตัดไฟ
นี่ก็น่าเห็นใจเพราะถ้าตัดไฟกลางคืนคงลำบากและน่ากลัวมาก 
ฝากไว้เป็นประสบการณ์ ใครที่น้ำกำลังจะมาถึง อย่าลืมตัดไฟ อย่าเข้าใกล้สายไฟ อย่าเข้าใกล้เสาไฟฟ้า

 
Sitemap 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 
Back to top